Το Ουρολογικό Τμήμα λειτουργεί περισσότερο από είκοσι χρόνια. Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του και λόγω της άρρηκτης σχέσης του με την Πανεπιστημιακή Ουρολογική Κλινική, ενισχύθηκε με ανθρώπινο δυναμικό και εξοπλίστηκε με σύγχρονα τεχνολογικά μηχανήματα ώστε να προσφέρει σήμερα τις πλέον επίκαιρες θεραπευτικές υπηρεσίες σε όλους τους τομείς της ουρολογίας.
Στο Τμήμα πραγματοποιούνται με απόλυτη επιτυχία όλες οι ουρολογικές επεμβάσεις. Οι περισσότερες ενδοσκοπικές επεμβάσεις υπάρχει δυνατότητα να εκτελεστούν με διαφορετικά εργαλεία, ανάλογα με την προτίμηση του εκάστοτε ουρολόγου. Ειδικότερα:
Για την αντιμετώπιση της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη διατίθενται τρία διαφορετικά ενδοσκοπικά εργαλεία: το κλασικό ενδοσκόπιο για την μονοπολική διουρηθρική προστατεκτομή (TURP), το Green Light Laser HPS 120W για διουρηθρική φωτοεξάχνωση και το ενδοσκόπιο για διπολική διουρηθρική προστατεκτομή σε φυσιολογικό ορό (TURis), η οποία βρίσκεται στην πρώτη προτίμηση των περισσοτέρων ουρολόγων του Τμήματος λόγω της αποτελεσματικότητας της ακόμα και σε μεγάλους προστάτες σε συνδυασμό με τις ελάχιστες επιπλοκές που παρουσιάζει.
Για τις περιπτώσεις λιθίασης του ουροποιητικού συστήματος, διατίθενται τρεις ενεργειακές πηγές για ενδοσκοπική λιθοτριψία (το απλό βαλλιστικό Lithoclast, το Lithoclast master που συνδυάζει υπερηχητική και βαλλιστική ενέργεια και το πλέον σύγχρονο Holmium Laser) καθώς και όλη η γκάμα των ενδοσκοπίων για την προσέγγιση κάθε σημείου στο ουροποιητικό σύστημα (άκαμπτο και εύκαμπτο ουρητηροσκόπιο, νεφροσκόπιο, άκαμπτο και εύκαμπτο κυστεοσκόπιο). Συνδυάζοντας αυτό τον εξοπλισμό με την χρήση άμεσης ακτινοσκόπησης (C-ARM) στα χειρουργεία, η ενδοσκοπική αντιμετώπιση λίθων οπουδήποτε στον ουρητήρα (με ουρητηροσκόπιο) ή στο νεφρό (διαδερμικά με νεφροσκόπιο), ανεξαρτήτως μεγέθους, γίνεται ως ρουτίνα στο Τμήμα καταργώντας πρακτικά την ανοικτή χειρουργική για λιθίαση.
Στον τομέα της ουρολογικής ογκολογίας, πραγματοποιούνται όλες οι μείζονες ογκολογικές επεμβάσεις με εξαιρετικά αποτελέσματα: ριζική προστατεκτομή για καρκίνωμα προστάτου με συνήθη νοσηλεία μόλις τριών ημερών, ριζική κυστεκτομή για καρκίνωμα ουροδόχου κύστεως με κάθε μορφής εκτροπή ούρων (είτε στο δέρμα είτε σε ορθότοπη νεοκύστη αναλόγως του σταδίου της νόσου), ριζική αλλά και μερική νεφρεκτομή για καρκίνωμα νεφρού με βασική φιλοσοφία να καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε όλοι οι μικροί σε μέγεθος όγκοι νεφρού να αντιμετωπίζονται με μερική νεφρεκτομή και να μην «θυσιάζονται» νεφροί εάν δεν είναι απόλυτα αναγκαίο. Ειδικότερα για τη ριζική νεφρεκτομή, τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται λαπαροσκοπική τεχνική σε ασθενείς που έχουν κατάλληλη ένδειξη, η οποία έχει το ίδιο ογκολογικό αποτέλεσμα με ελάχιστη νοσηρότητα και νοσηλεία μόλις δυο ημερών. Επίσης, υπάρχει η εμπειρία για πραγματοποίηση οπισθοπεριτοναϊκού λεμφαδενικού καθαρισμού σε μεταστατικούς όγκους όρχεων, που είναι σπάνιο χειρουργείο αλλά πραγματοποιείται σε ελάχιστα κέντρα στην Ελλάδα.
Παράλληλα, στο Τμήμα εκτελούνται συστηματικά μια σειρά από ειδικές και καινοτόμες επεμβάσεις, που ξεφεύγουν από την ουρολογική ρουτίνα και οι οποίες πραγματοποιούνται σε λίγες ακόμα κλινικές στην Ελλάδα:
Γυναικολογικά Συρίγγια: Μια ευτυχώς όχι πολύ συχνή επιπλοκή των γυναικολογικών και μαιευτικών επεμβάσεων είναι η ανάπτυξη επικοινωνίας (συρίγγιο) του ουροποιητικού με τον κόλπο με αποτέλεσμα τη συνεχή διαβροχή του κόλπου με ούρα. Στην κλινική αντιμετωπίζονται με απόλυτη επιτυχία όλων των ειδών τα συρίγγια (κυστεοκολπικό, ουρητηροκολπικό και ουρηθροκολπικό) χρησιμοποιώντας κοιλιακή ή κολπική χειρουργική προσέγγιση ανάλογα με τον τύπο του συριγγίου, καθώς και χρήση αιματούμενων κρημνών όπου είναι αναγκαίο. Παρά τη σπανιότητα των συριγγίων, στο Τμήμα αντιμετωπίζονται 3-4 τέτοιες περιπτώσεις κάθε χρόνο, αριθμός που καθιστά το Ουρολογικό Τμήμα του Ευγενιδείου Θεραπευτηρίου ως κέντρο αναφοράς στα συρίγγια.
Συρίγγια στον άνδρα: Πολύ σπάνια επιπλοκή της ριζικής προστατεκτομής αλλά και της ακτινοθεραπείας πυέλου είναι το ουρηθροεντερικό συρίγγιο, η επικοινωνία δηλαδή της ουρήθρας με το παχύ έντερο. Η αντιμετώπιση αυτού του σπάνιου συριγγίου γίνεται με επιτυχία στην κλινική με ειδική περινεϊκή προσέγγιση και χρήση αιματούμενων κρημνών. Πολύ συχνότερο συρίγγιο στον άνδρα είναι το εντεροκυστικό συρίγγιο, η επικοινωνία δηλαδή του παχέος εντέρου με την ουροδόχο κύστη ως αποτέλεσμα εκκολπωματικής νόσου του εντέρου, το οποίο αντιμετωπίζεται συχνά στην κλινική σε συνεργασία με τους γενικούς χειρουργούς.
Στενώματα ουρήθρας: Πρόκειται για μια αρκετά συχνή νόσο στον άνδρα που αντιμετωπίζεται από τους περισσότερους ουρολόγους με διαστολές ουρήθρας, τεχνική που δίνει μεν πρόσκαιρη λύση, αλλά το πρόβλημα διαιωνίζεται. Η μόνιμη και οριστική αντιμετώπιση του προβλήματος είναι η ουρηθροπλαστική, ένα πολύ εξειδικευμένο χειρουργείο που εφαρμόζεται με επιτυχία στο Τμήμα και το οποίο γνωρίζουν ελάχιστοι ουρολόγοι σε όλη τη χώρα. Αναλόγα με τη θέση και το μέγεθος του στενώματος, εφαρμόζεται τόσο αναστομωτική ουρηθροπλαστική όσο και τεχνική με χρήση μοσχεύματος από το βλεννογόνο του στόματος.
Προσθετικές εμφυτεύσιμες συσκευές: Στο Τμήμα υπάρχει εμπειρία για τοποθέτηση όλων των εμφυτεύσιμων συσκευών της ουρολογίας τόσο στον άνδρα όσο και στη γυναίκα. Όσον αφορά στους άνδρες, για τη μόνιμη στυτική δυσλειτουργία τοποθετείται υδραυλική πεϊκή πρόθεση με βαλβίδα ενεργοποίησης, με την οποία λύνεται οριστικά το πρόβλημα, ενώ για την ακράτεια ούρων χρησιμοποιείται συστηματικά τόσο τεχνητός σφικτήρας όσο και ειδική διαθυροειδική ταινία ακράτειας με εξαιρετικά αποτελέσματα. Το συχνότερα εμφυτεύσιμο υλικό στη γυναίκα είναι η ταινία ελεύθερης τάσης για αντιμετώπιση stress ακράτειας. Επιπλέον, τοποθετούνται συχνά κολπικά πλέγματα για την αντιμετώπιση της πρόπτωσης της ουροδόχου κύστης στον κόλπο (κυστεοκήλη), αλλά και της πρόπτωσης του εντέρου στον κόλπο (ορθοκήλη). Από το πλήθος των πλεγμάτων που κυκλοφορούν στο εμπόριο και έχοντας δοκιμάσει τα περισσότερα από αυτά, χρησιμοποιούνται εκείνα που έχουν σχεδόν μηδενικό ποσοστό διαβρώσεων. Για τις συγκεκριμένες επεμβάσεις συχνά υπάρχει συνεργασία και με τους γυναικολόγους της κλινικής που εξειδικεύονται στις προπτώσεις, ώστε οι επεμβάσεις τοποθέτησης πλεγμάτων να συνδυάζονται με κολπική υστερεκτομή όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο.